امپراطور همه‌ی بیماری‌ها (The Emperor of All Maladies)
سرطان برای خیلی‌ها تلخ‌ترین کلمه‌ی این دنیاست. این کتاب اما اصلا کتاب تلخی نیست. پیشرفت‌هایمان را نشان می‌دهد درباره‌ی شناخت و درمان سرطان.
نویسنده: سیدارتا موکرجی
متن: عباس سیدین | روایت: علی بندری | تدوین: امید صدیق‌فر
کتاب‌های بی‌پلاس را از اینجا بخرید
پشتیبان بی‌پلاس شوید
موزیک ها: حسین نجفی | Lee Rosevere
اسپانسرها:
لست سکند | اینستاگرام لست سکند | کانال تلگرام لست سکند
پچ پچ | اینستاگرام پچ پچ
ثبت‌نام در اپلیکیشن خلاصه‌ی کتاب بلینکیست
امپراطور همه‌ی بیماری‌ها (The Emperor of All Maladies)
سرطان برای خیلی‌ها بدترین کلمه‌ی دنیاست. تلخ‌ترینه. کتاب امپراطور همه بیماری‌ها ولی کتاب تلخی نیست. روایت امیدوار کننده‌ای است از اینکه چه کارهایی داریم انجام می‌دهیم تا روزی بتونیم وخیم‌ترین و تهاجمی‌ترین و ناشناخته‌ترین بیماری‌های این‌چنینی را درمان کنیم.
چرا کتاب امپراطور همه‌ی بیماری‌ها را پیشنهاد می‌کنیم؟
آمار که نگاه کنیم همه‌ی ما احتمالاً در زندگی به شکلی با سرطان مواجه می‌شویم. کتاب امپراطور همه بیماری‌ها به ما دید می‌دهد درباره‌ی سرطان. نشان می‌دهد که با همه سختی‌ها و تلخی‌هایی که عموما همراه این بیماری بوده چه میزان دانشمان از این بیماری افزایش پیدا کرده. و امروز چقدر شناخت بهتر و کامل‌تری از سرطان داریم.
نویسنده کیست؟
سیدارتا موکرجی Siddhartha Mukherjee نویسنده‌ی کتاب امپراطور همه بیماری‌ها، پزشک محقق سرطان است. در دانشگاه اکسفورد و هاروارد تحصیل کرده و دکترایش را از دانشگاه استنفورد گرفته. در حال حاضر در دانشگاه کلمبیا فعالیت می‌کند. موکرجی در نشریات مختلف مقاله و گزارش زیاد منتشر کرده، کتاب‌های موفقی هم داشته. اما کتاب امپراطور همه بیماری‌ها کتابی است که باعث شهرتش شد و به خاطرش پولیتزر گرفت.
سلام، دمتون گرم. صبح زود که توی مترو نششستم و پیام انتشار اپیزود جدید اومد خیلی خوشحال شدم.
مثل همیشه عالی
یکی از مهمترین پیشرفت ها تو زمینه درمان سرطان که جایزه صلح نوبل رو هم برد توسط یک ژاپنی انجام شده
تاثیر روزه گرفتن بر روی درمان سرطان و خودخواری سلولی هستش
این رو جستجو کنید
fasting autophagy nobel cancer
یا اینجا
https://www.bluezones.com/2018/10/fasting-for-health-and-longevity-nobel-prize-winning-research-on-cell-aging/
این تنها اپیزود بود که با اشتیاق پرسیدم امروز چهارشنبه است! و اومدم پبی کنم که دستام یخ کرد، و اصلا پلی نمیکنم.
من سرطان ریه دارم، متاسفانه اکثر درمان های سرطان بیخود و احتمالی هستند. یا هیچ اثری ندارن یا وضع رو به شدت بد میکنن. مردم وقتی از بیرون میشنوند میگن خوب خوبه دیگه فلان روش جدید اومده! اما مشکل بیماران چیز دیگس، من به عنوان یه بیمار بیشتر زنده موندن نمیخام، بیشتر زندگی کردن میخام
من به هیچ وجه شیمی درمانی رو قبول نکردم، من بواسطه بیماریم و رفت امدم به مراکز درمانی با صدها نفر که شیمی درمانی کردن اشنام، هیچ کدوم خوب نشدن بدون استثنا، حتی کیفیتی از زندگی که در قبل داشتند رو هم از دست دادند.
من برای درمان از داروهای سنگین و به شدت گرون قیمتی استفاده میکردم، که به قول دکتر باعث کاهش رگزایی میشن و دردهای وحشتناک بدن رو کم میکنن و… ولی حتی یک درصد از سرعت بیماری رو نه تنها در من بلکه در فروم با دوستان صحبت میکردم از هیچکدوم کم نمیکنن
از هر ۱۰۰ نفری که سرطان میگیره، بلا استثنا هر صد نفر کیفیت زندگیشون به حد نباتی میرسه در نهایت، فقط بعضی ۵ سال زنده میمونن بعضی ۲۰ سال، که به نظر من هیچ ربطی به درمان هم نداره فقط به مقاومت بدنی ربط داره
شما وقتی میتونی ادعا کنی سرطان قابل درمانه، که اگر ۱۰۰ نفر مورد درمان قرار بگیرن ۸۰ نفر بطور کامل به زندگی قبل سرطان برگردن، وگرنه اینکه بین ۱۰۰۰ نفر یه نفر خوب بشه (که اونم نمیشه به درمان ربط داد ممکنه کاملا خود به خودی باشه) نمیگن درمان
من هر وقت جمله درمان جدید برای سرطان میشنوم، گوشم میشنوه خوب مریض گرامی با روش های قبلی تونستیم همه پولاتو بکشیم بالا، الان یه روش دیگه پیدا کردیم تا خونه و ماشین و فرش زیر پات هم مال ماشه، اخرش هم به جای درمان کبد و کلیه و لوزالمعدتو از کار میندازیم
از وندن متن شفاف و دور از تظاهرت متاثر شدم.
انشاله سلامتی تون رو کامل بدست بیارید
رضای عزیز عمیقا امیدوارم ورق برگرده و ابرها کنار بره و خورشید توی آسمون زندگیت بدرخشه. از فاصله چند صد کیلومتری یا شاید هزاران مایلی، کاری به جز این از دستم برنمیاد. من شخصا معجزه و نیروهای ماوراء که شفا دهنده هستند و تا بهشون دخیل نبندی کمک نمی‌کنند رو قبول ندارم اما این به این معنی نیست که هرگز امیدی برای یک اتفاق که سبب بهبودی بشه قائل نشم. به امید زندگی کن و بدون که معجزه و درمان هم درست مثل سرطان، میتونه برای هرکسی اتفاق بیفته. این شانس برای کسایی که در ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه منتظر دریافت همچین موهبی هستند قطعا بیشتر هست.
نمیشناسمت اما قلب من همراه توست. آرزوی بهترین لحظات
درود دوست نادیده
خیلی از متنی که نوشته بودی خوشم اومد. کم هستن آدم هایی که این قدر قوی باشن من احساست رو کاملا درک می کنم. من هنوز سرطان نگرفتم یا تا این لحظه متوجه اش نشدم ولی به واسطه اینکه به صورت ارثی تو خانواده داریم کاملا با این بیماری آشنا هستم و سالهاست که ذهنمو درگیر کرده و با خودم تصمیم گرفتم اگر زمانی متوجه شدم سرطان دارم هرگز شیمی درمانی نکنم. شاید مسخره باشه ولی برای خودم یه از سالها پیش یه جایزه گذاشتم اونم اینه که وقتی فهمیدم که سرطان دارم شروع کنم به سیگار کشیدن…
همیشه با خودم فکر می کنم
برات آرامش روز افزون آرزو دارم و آرزو دارم من هم بتونم به صلابت تصمیم تو برسم واقعا آدم شجاعی هستی
خوشحالم که همچین متنی خوندم
دوست عزیز من یک سال با سرطان جنگیدم و اون را شکست دادم واسه درمان سرطان فقط باید ایمان داشته باشید. قوی باشید و پر از انرژی مثبت. مدام با خودتون تکرار کنید که من باید خوب بشم. ضعف و ناامیدی شما سرطان را قوی تر و پر روتر میکنه پس در برابر اون کم نیارید.
یک توصیه هم به همه دوستان، اگر دوستی دارید که سرطان داره به هیچ وجه از درمان پیشش حرف نزنید، به شدت ناراحتش میکنید. این اپیزود هم بهش معرفی نکنین چون احتمالا داشته یادش میرفته شما یادش میارید
اون بیشتر از همه در مورد روشهای درمان با صدتا دکتر و متخصص حرف زده، بیشتر از همه درمودش تحقیق کرده پس به کمک فکری شما هیچ نیازی نداره
دردناکتر از کاری که سرطان با بدنت میکنه، کاریه که با اطرافیانت میکنه…
خواهشا دوستاتون رو ناراحت نکنید
نکات بسیار مهم و ناراحت کننده ای بود. برای شما و بقیه دوستان که با ان مسئله دست و پنجه نرم میکنند و میجنگند ارزوی روحیه بسبار قوی و سلامتی ارم
آقا رضا شما خودتون میتونید یک کتاب بنویسید قطعا اثری متفاوت و ماندگار میشه من که به شخصه طرفدارش میشم کاش از تجربه هاتون بنویسین هرچند ممکنه برا خودتون چندان خوشایند نباشه
رضای عزیز با آرزوی بهبود هرچه سریعتر، اتفاقاً من تجربه‌ی کاملاً برعکس شما رو داشتم. از بین آشنایانی که این اپیزود رو بهشون معرفی کردم، کسانی بودند که درحال دست و پنجه نرم کردن با سرطان هستند. این عزیزان از قضا خیلی از شنیدن این تاریخچه استقبال کردند.
قشنگ بود . آرزوی سلامتی براتون دارم
خیلی خوب و مثل همیشه دوست داشتنی
دورد ازاین مطلب دردناک ……بشر درمقابل سرطان ناتوان است من نیز باهرگونه روش برای مقابله با این بیماری درمورد خود موافق نیستم وبرای چند سال عمر بیشتر تلاش نخواهم نمود
سلام علی بندری عزیز. این اولین پادکستی بود که در زندگیم گوش دادم، در تاریخ ۲۵ مهر ۹۸. در طول سفر توی جاده چندتا از پادکست های بی پلاس رو گوش دادم. و اما از دومین پادکست همه چیز شروع شد! پس ادامه نظرم رو کلا اونجا مینویسم. توپ های ماه اوت
سپاس از شما
لازم دیدم یک خبر خوب بدهم .من پزشک وکاردیولوژیست هستم و چندی قبل در کنفرانسی بودم که سخنران می گفت رشته کاردیولوژی در ٣٠سال گذشته rapid progressing شاخه علم پزشکی بوده یعنی پیشرفتهای رشته قلب سریعترین بوده است و پیش بینی می شود رشته انکولوژی در ٢٠سال آینده جای کاردیولوژی را بگیرد. یعنی باید منتظر پیشرفتهای سریع در رشته درمان سرطانها باشیم.
سلام علی آقای بندری امروز بعد از یک سال طول درمان برای لینفوم هوچکین بهم گفتند که درمانت جواب نداده وباید مجددا کمو تراپی رو پیش بگیرم. زمانی که بیمارستان بستری بودم به این پادکست برخوردم ولی انقدر روحیه ام بالا بودد که گوش نکردم. ولی بعد از خبر امروز واقعا ریختم بهم ولی این اپیزود دوباره من رو برگردوند. واقعا ممنون از سایت مقدست.
سلام اقای بندری ممنون از خلاصه خوب و جامعی که ارائه دادید
آنتی فولات تلفظ صحیح هستش. فولات همون اسید فولیک یا ویتامین b9 هستش که برای حفظ حیات سلول ها وجودش لازمه
دوست عزیز من یک سال با سرطان جنگیدم و اون را شکست دادم واسه درمان سرطان فقط باید ایمان داشته باشید. قوی باشید و پر از انرژی مثبت. مدام با خودتون تکرار کنید که من باید خوب بشم. ضعف و ناامیدی شما سرطان را قوی تر و پر روتر میکنه پس در برابر اون کم نیارید.
سلام
حدودا یک سال پیش متوجه شدم که سرطان سینه دارم و درمان را شروع کردم. متاسفانه بعد از جراحی متوجه شدم که سرطان به استخوان متاستاز داده و بیماری را فقط باید کنترل کنم و قابل درمان نیست. مواجه شدن و پذیرفتن این بیماری برام سخت بود و هست ولی یه چیزی که تصمیم گرفتم در خودم عوض کنم اینه که در لحظه حال زندگی کنم و لذت ببرم . زندگی یه فرصته کوتاهه که باید لحظه لحظشو قدر دونست و عشق ورزید.و به سفارش مشاورم همیشه به خودم میگم هنوز کارهای زیادی دارم که انجام بدم و به بدنم پیام میدم که باید خودشو سلامت کنه.
بنظرم کساییکه با این بیماری مواجه میشن یه حال و هوای خاصی را تجربه میکنن که برای بقیه قابل درک نیست.من سعی کردم نگاه کنم و ببینم خدا میخاسته با این اتفاق چه چیزهایی را به من یاد بده و اینجوری همه چیز برام قابل تحمل تر شد.