|
این جغرافیای بهتر کجا می‌شه؟
جواب یک کلمه‌ای می‌شه اوراسیا. از نظر دایموند اوراسیا دو مزیت زیست‌محیطی داره که باعث شدن کشاورزی در این محدوده‌ی جغرافیایی زودتر توسعه پیدا کنه.
بعد از آخرین عصر یخبندان، با اختلاف زیادی، بهترین بذرهای وحشی و حیوانات رام شدنی تقریباً بزرگ (مثل بز، سگ،…) در طبیعت اوراسیا پیدا می‌شده. این شرایط باعث شده اهالی این منطقه مخصوصاً «آسیای جنوب غربی» (تقریباً بین‌النهرین و ترکیه) برای کشاورزی دسترسی داشته باشن به مناسب‌ترین مواد اولیه. درباره‌ی حیوانات رام شدنی هم بقیه‌ی مناطق تقریباً هیچ حیوان رام شدنی دیگه‌ای نداشتن. برای همین امتیاز بوده که اینجا می‌شده بز و سگ رام کنن.
اما مزیت دیگه‌ی اوراسیا اینه که محور شرقی-غربی‌اش یک منطقه بسیار وسیع با عرض جغرافیایی مشابه هست. این ویژگی باعث شده آب و هوای متشابه داشته باشه. برای مردم اوراسیا هم به مراتب ساده‌تر بود که شروع به استفاده از گیاهان و حیواناتی بکنن که از قبل در جاهای دیگه‌ی اوراسیا اهلی شده بودن.
برای اینکه بهتر درک کنیم که این ویژگی چرا مزیته، باید اوراسیا را با قسمت‌های دیگه مقایسه کنیم. مثلاً محور شمالی-جنوبی آمریکا و تا حدی آفریقا. تنوع گسترده آب و هوا نمی‌ذاشت اهلی کردن گیاهان و حیوانات در کل این قاره‌ها اتفاق بیفته.
کشاورزی که پیشرفت کرد امکان توسعه فناوری از جمله فناوری نظامی فراهم شد و شکل جنگ‌ها بعد از توسعه فناوری تغییر کرد. جنگ‌ها چیز جدیدی نیستند که توسط اروپایی‌ها به‌وجود آمده باشه. مردم تقریباً همیشه درگیر جنگ بودن. گروه‌هایی از مردم با گروه‌های همسایه خودشون رقابت می‌کردن و هر گروهی از مزیت خودش برای از بین بردن رقبا استفاده می‌کرد. پس اونایی که کشاوزرای بهتری بودن به فناوری نظامی بهتری هم دسترسی داشتن و جنگنده‌های برتری هم بودن.
دایموند معتقده، از نظر سلامت هم کشاورزان اوضاع بهتری داشتن. چون کشاورزها با حیوانات اهلی‌شون زندگی می‌کردن نسبت به خیلی از بیماری‌های مشترک بین دام و انسان (مثل آبله) ایمنی پیدا می‌کردن و در اثر همه‌گیری‌های بیماری‌های عفونی کمتر آسیب می‌دیدن.
|
