وقتی سیستروم اینستاگرام رو تاسیس کرد، دوربین‌های گوشی‌ها نامرغوب بودن و عکس‌های جذابی نمی‌گرفتن، این شد که اینستاگرام فیلترهایی درست کرد تا کاربرها بتونن عکس‌هاشون رو جذاب‌تر جلوه بدن، غافل از اینکه همین قابلیت سال‌ها بعد باعث افسردگی، ازخودبیزاری و احساس بدبختی آدم‌های زیادی خواهد شد.
سارا فرایر کتابی نوشت با عنوان «بدون فیلتر، داستان اینستاگرام» که خلاصه‌ش رو در اپیزود ۶۱ پادکست بی‌پلاس شنیدیم. فرایر تو این کتاب می‌گه «اینستاگرام با ارائه مداوم عکس‌هایی از زندگی‌ها و سرگرمی‌های بصری جذاب مردم رو وادار می‌کرد زندگیشون رو جوری پیش ببرن که شایسته‌ی عکس گرفتن و پست کردن باشه.»
نویسنده: مریم مهری
همه کاملند جز شما
برای تعداد زیادی از کاربرها و متخصص‌های سلامت روان، همین اشتیاق و همین مثبت بودن اینستاگرام دقیقا یه مشکله. تاکید بی‌وقفه بر ترویج سبک زندگی عالی و «من حالم خیلی خوبه و داره بهم خوش می‌گذره» گرچه در نگاه اول چیز لازم و مثبتی به نظر می‌رسه اما در ادامه می‌بینیم که همین چقدر آدمها رو می‌تونه بدبخت کنه.
اگه توییتر کانون ناشناس‌های آزارگره که مدام دیگر کاربران رو بولی می‌کنن، فیس‌بوک جاییه که هیجان خاصی تولید نمی‌‌کنه، اینستاگرام دوستانه‌ترین شبکه‌ی اجتماعی به نظر می‌رسه که روش اصلی تعامل در اون دوبار ضربه زدن به یه عکس یا ویدیو برای لایک کردنشه، جایی که سگ‌ها و گربه‌های معروف حساب‌هایی با چند میلیون دنبال‌کننده دارن. این شبکه‌ی اجتماعی کاربرهاش رو تشویق میکنه که عکس‌هایی خوش‌بینانه و جذاب به اشتراک بذارن. اگر فیس بوک نشون می‌ده همه کسل‌کننده‌اند، توییتر ثابت میکنه همه افتضاحند، اینستاگرام این نگرانی رو به وجود میاره که همه کاملند جز شما.
فشار برای بی‌نقص بودن
اینطور که تحلیلگر گاردین نوشته سال ۲۰۱۷، انجمن سلطنتی بهداشت عمومی (RSPH) -موسسه‌ی خیریه‌ی مستقلی که تلاش میکنه رفاه مردم رو بیشتر کنه- یه نظرسنجی در کل بریتانیا از آدم‌های ۱۴ تا ۲۴ ساله انجام داد و از اونها در مورد پنج پلتفرم بزرگ رسانه‌های اجتماعی پرسید: توییتر، فیس بوک، یوتیوب، اسنپ چت و اینستاگرام. کاربران رتبه‌بندی کردن که چطور استفاده از پلتفرم‌ها بر همه چی، از کیفیت خواب تا «ترس از دست دادن» تأثیر می‌ذاره. تو این نظرسنجی اینستاگرام در رتبه‌ی آخر ایستاد و به‌خصوص به دلیل تاثیرش بر خواب، تصویر بدن و «ترس از دست دادن» امتیاز بدی گرفت. فقط اسنپ چت از نظر منفی بهش نزدیک شد که با تاثیر مثبت بیشتر بر روابط دنیای واقعی نجات پیدا کرد، در حالی که یوتوب تقریباً در همه‌ی معیارها امتیاز مثبت گرفت -به جز تأثیرش بر خواب که تو همه‌ی پلتفرم‌ها بدترین بود.
در ظاهر اینستاگرام می‌تونه خیلی دوستانه به نظر برسه ولی این اسکرول بی‌پایان بدون تعامل به تاثیر مثبت بر سلامت روان منجر نمی‌شه. شما هیچ کنترلی بر اونچه می‌بینید ندارید و بیشتر عکس‌هایی از جلوی چشماتون می‌گذره که ادعا می‌کنن واقعیت رو به شما نشون می‌دن اما با واقعیت فاصله‌ی زیادی دارن. شما عکس خونه‌های پر نور و درخشان، میزهای مملو از غذاها و خوراکی‌های پررنگ و لعاب، سفرهای پرتجمل به مناطق بکر، صورت‌های زیبا و بی‌نقص، اندام استاندارد رو می‌بینید و مدام در حال مقایسه‌ی اون عکس‌ها با زندگی خودتون هستید و ناخودآگاه سرخورده و مضطرب می‌شید چون نمی‌تونید به اون زندگی، اون شکل و قیافه و اندام برسید.
تقریبا هر کاربری هم به این شعله‌های آتیش سوخت جدیدی اضافه میکنه. این شبکه‌ی اجتماعی از یه محیط دوستانه که مردم تو اون بیشتر تصویر غذا منتشر می‌کردن به یه پلتفرم رقابتی تبدیل شده که همه زندگیشون رو فیلتر می‌کنن تا اون چیزی رو نشون بدن که وجود نداره یا فقط برای لحظاتی وجود داره و بعد محو می‌شه. چون هیچ کس همیشه خوب به نظر نمی‌رسه، هیچکس همیشه خوشحال نیست و اینو ما یادمون می‌ره و وقتی می‌بینیم همه زندگیشون عالیه جز ما، ناراحت میشیم. ولی ما هم سعی می‌کنیم بهترین جنبه‌ی زندگیمون رو به اونا نشون بدیم.
تاثیر منفی اینستاگرام بر سلامت نوجوان‌ها
بر اساس گزارش وال استریت ژورنال که تو ماه‌های اخیر(۲۰۲۱) منتشر شده، اسناد جدید نشون می‌ده فیس بوک با جزئیات دقیق می‌‌دونه که اپلیکیشن اینستاگرامش برای خیلی از دختران نوجوون چقدر مضره و اینکه این شبکه‌ی اجتماعی باعث می‌شه که یه دختر نوجوون از بدن خودش بدش بیاد.
برپایه‌ی این گزارش، فشار برای بی‌نقص به نظر رسیدن، تمایل به اشتراک‌گذاری مثبت‌ترین و شیک‌ترین بخش‌های زندگی یه نفر و ماهیت اعتیادآور این شبکه‌ی اجتماعی می‌تونه نوجوون‌ها رو به سمت اختلالات خوردن، احساس ناسالم نسبت به بدن خود و افسردگی سوق بده. پسرها هم تحت تاثیر قرار می‌گیرن و ۱۴ درصد گزارش دادن که اینستاگرام باعث شده احساس بدتری نسبت به خودشون داشته باشن و نگران‌کننده‌ترین بخش این گزارش اینه که در بین نوجوون‌هایی که افکار خودکشی گزارش کرده بودن، ۱۳ درصد از کاربران بریتانیایی و ۶ درصد از کاربران آمریکایی تمایل به خودکشی رو در اینستاگرام دنبال کرده بودن.
وقتی شکاف بین کسی که هستی و کسی که می‌خوای باشی زیاده، اون موقعه که ناراحتی روانی واقعاً شروع می‌شه. اینستاگرام این فکر رو تقویت میکنه که شادی و توانایی ما برای دوست داشته شدن به چیزهای بیرونی بستگی داره: برای دخترها ظاهر و برای پسرها موفقیت مالی.
بچه‌ها ممکنه وقت تعامل با رسانه‌های اجتماعی چیزهای نگران کننده‌ای ببینن اما از گفتنش به والدینشون اجتناب کنن چون می‌ترسن که والدین استفاده از شبکه‌های اجتماعی رو براشون ممنوع کنن اما این عدم افشا می‌تونه نظارت موثر بر بخش قابل توجهی از زندگی اجتماعی بچه‌ها رو برای والدین سخت کنه. کارشناس‌ها می‌گن که والدین به جای منع کردن بچه‌هاشون برای استفاده، می‌تونن با باز نگه داشتن خطوط ارتباطی و نشون دادن علاقه واقعی به دنیای دیجیتال بچه‌هاشون، تا حدی این خطر رو کم کنن. می‌شه از بچه‌ها پرسید کی رو فالو می‌کنن؟ وقتی آنلاین می‌شن چه احساسی دارن یا در مورد نحوه‌ی استفاده از شبکه‌های اجتماعی راهنمایی‌شون کنن. این کمک میکنه تعامل دوطرفه‌ای شکل بگیره. مهم اینه که والدین به بچه‌ها تفکر انتقادی رو یاد بدن و آگاهشون کنن که شرکت‌ها و اینفلوئنسرها چطوری از راه جذب کردن اونها پول درمیارن و آدمها در اینستاگرام چطوری تلاش می‌کنن زندگی ایده‌آلشون رو به جای زندگی واقعی در قالب تصاویر پست کنن.
یکی از چیزهایی که کتاب بدون فیلتر؛ داستان اینستاگرام رو جالب میکنه مواجه شدن با پشت ایده‌ها و تصمیم‌هاییه که بیشتر بخوانید
شادی بادوام چیزیه که آدم‌های زیادی دنبالش هستند. رویایی در سر دارند که فکر می‌کنند اگه بهش برسند شادی بادوام بیشتر بخوانید
در این پست وبلاگ بخشی از نامه بیست و چهارم بی‌پلاس رو منتشر می‌کنیم و به این سوال جواب می‌دیم بیشتر بخوانید
سلام
لطفا به من کمک کنید ، شما کتاب پاداش نوشته دن آریلی را تو پادکست بی پلاس مگر نخوانده اید
من مطمئنم شما آن را خوانده اید ولی الان نیست ،چرا .
خول شدم ویا خیالاتی
راستش دارم الان کتاب را می‌خوانم و هرچه جلو میروم صدای آقای بندری توی سرم هست که کتاب را خوانده
این کتاب را معرفی نکردیم. ولی در اپیزود ۲۹ کتاب نابخردی‌های پیشبینی‌پذیر را از همین نویسنده معرفی کردیم. شاید به این دلیله.
خیلی مطلب مفیدی بود من خودم خیلی درگیر اینستاگرام شده بودم که با کست باکس و .. جایگزینش کردم.
اولین مطلبی بود که از وبلاگتون خوندم ( برعکس پادکست هاتون که همش رو گوش دادم) زیاد جذبم نکرد. انتظار داشتم عمیق تر باشه یا حرف جدید داشته باشه که نداشت.
اما برای شروع خوبه، امیدوارم این نوع محتواهای فارسی بیشتر بشه تا بفهمیم چی داره به سرمون میاد
مرسی